Разбудзi мяне сонейка ўранку,
Абласкай прамянём на свiтаннi,
Падары майму сэрцу агранку,
Як умелай рукой брылiянтам.
Прамянёк, заiграй яркай зоркай
У душы, каб любоў не пагасла,
Каб ад думак мiнорных i горкiх,
Маё сэрца у нетрах не чахла.
Агарнула святлом наваколле,
Разагрэла цяплом блудных душы,
Наталiла вадзiцаю поле –
Голуб мiра над краем хай кружыць…