Шлях цярнiсты даў моцы быць дужай,
Праз Анёлаў паслаў Бог цярпенне.
Навучыў боль людскi, быццам сцюжу,
Успрымаць сваiм сэрцам ў iмгненне.
Не судзiць, не таiць жорстка злобу -
Агонь несцi у мiр жыватворны,
Што ўздымае вядзе нас на зорку,
Рвуцца путы i рушацца горы…
У прасторах зярняткi любовi
З роднай нiвы, што з Богам расцiла,
Шчодрай жменяй прасыпаць наволю,
Каб квiтнеў родны край сэрцу мiлы…