пераклад на беларускую мову.
Чайка
Закуточак мой родны – завулачкам:
Сцежка ў цемры сярод лебяды…
Мільгане ў небе зорка акурачкам
І пагасне. Упадзе туды,
Ўдалячынь, за палямі туманнымі,
Дзе Стажараў памежжа ляжыць.
Дзе над водамі над акіяннымі
Ўецца чайка і моцна крычыць.
Там свабода марская, туманная.
Тут жа брамка і лаўка, і плот;
Я ды яблынька, пепін –шафранная,
Ды нікчэмных размоў калаўрот.
Ён – забыты! Са жнівеньскай сілаю
Рэзедою паветра гарчыць.
Ў небе доляй маёй белакрылаю
Кружыць чайка і зорка гарыць!
http://stihi.ru/2020/11/17/9076