Картинка из интернета.
О, сколько раз просил я
Назначить мне свиданье,
О, сколько раз хотел я
В любви сделать признанье.
Да только все мешало
В то девушке поверить,
То паводок весенний,
То вечер холодный, серый.
Но я всё же упрямый,
Что б своего добиться,
У кузнеца просил я
Ей сделать заушницы,
И на серёжках этих
Я написал заклятье:
Все то, что не сказал ей
И в чем ей моё признанье.
Сегодня ей не скрыться
От слов моих горячих,
В то время как смеется,
Поёт она иль плачет.
И спать когда ложится
Усталая в желанье,
Звенят тогда серёжки
Ей всё о моём признанье.
Завушницы
О, колькі раз прасіў я
Назначыць мне спатканьне,
О, колькі раз хацеў я
Прызнацца ёй у каханьні.
Ды ўсё перашкаджалі,
Калі дзяўчыне верыць,
То павадак вясновы,
То прымаразак-шэрань.
Але і я ўпарты,
І, каб свайго дабіцца,
Прасіў я шчыра майстра
Зрабіць ёй завушніцы.
На гэтых завушніцах
Я напісаў закляцьце -
Усё што не сказаў ёй,
А ў чым хацеў прызнацца.
Сягодня не ўцячэ ўжо
Ад слоў маіх гарачых,
Ні ў час калі сьмяецца,
Сьпявае, або плача.
Ні ў час, калі прыляжа,
Змарыўшыся ў зьмярканьне.
Зьвіняць ёй завушніцы
Усё пра маё каханье.
@