Картинка из интернета.
Прощай, любимая и сердцу дорогая,
Зачем так горько- не могу никак понять.
И жаль зарю, что в небе ясном вдруг погасла,
А в моём сердце разгораться начала.
Ушла, любимая, прощай моя, Алеся,
Ушла и больше не вернётся в отчий край.
И песней жаворонка в чистом поднебесье,
Любовь ушедшую оплакивает май.
Ушла, оставив мне тревоги и туманы,
Полыни горечь, пыль извилистых дорог.
Что б не сумел забыть нанесенные раны,
Любовь с годами заглушить к тебе не смог.
Ушла, любимая, прощай моя, Алеся,
Ушла и больше не вернётся в отчий край.
И песней жаворонка в чистом поднебесье,
Любовь ушедшую оплакивает май.
Бывай, абуджаная, сэрцам дарагая
Чаму так горка – ні магу я зразумець
Шкада заранкі мне, што ў небе дагарае
На ўсходзе дня майго, якому ружавець
Пайшла - ніколі ўжо не вернешься, Алеся
Бывай, смуглявая, каханая бывай
Стаю на ростанях былых, а з поднябесся
Самотным жаўранкам звініць і плача май
Пайшла, пакінуўші мне золкі і туманы
Палынных жах смугой акутанных дарог
Каб я хвілінаю нанесенныя раны
Гадамі ў серцы заглушіць сваім ні змог
Пайшла - ніколі ўжо не вернешься, Алеся
Бывай, смуглявая, каханая бывай
Стаю на ростанях былых, а з поднябесся
Самотным жаўранкам звініць і плача май
Пайшла - ніколі ўжо не вернешься, Алеся
Бывай, смуглявая, каханая бывай
Стаю на ростанях былых, а з поднябесся
Самотным жаўранкам звініць і плача май
Самотным жаўранкам звініць і плача май
Самотным жаўранкам звініць і плача май.
@