Восеньскiя сумракi
Ценямi кладуцца,
Сцелюцца, бы помракi,
I,бы хвалi, льюцца
На пустую вулiцу,
Дрэвы пачарнелыя...
I, застыушы, хмурацца
Вуснамi знямелымi.
Луннымi зацменнямi
На зямлю упалi,
I цёмнымi ценямi
Вочы закавалi.
Восень, сумрак, холадна,
I страляюць людзи...
Сэрцу неспакойна,
Сумрак лёг на грудзi.