Зiма

Гулана
Я сёння прачнулась так рана,
Хто, нарэшце, мяне абудзіў?
Не, не варыць каву мама,
I будзiльнiк яшчэ не званiу...

Не мурлыкала побач кошка,
Не заводзiу машыну сусед,
Не лятала за вухам мошка,
Не звалiуся гучна партрэт...

Вось устала сонная з ложка,
Паглядзела навокал сама,
Нават спаў сабака Тошка...
На двары зашумела... Зiма!

А на ёй уся футра са снегу,
З жэмчугу каралi вiсяць...
Паддала каням сваiм бегу,
I паусюль сняжынкi ляцяць!

Усе спяць , а я счастлiвая,
Бачу першая гэты цуд!
На санях прыгажуня любiмая
Падарункау вязе цэлы пуд!