(Верш для дзетак)
Ну вось і люты надышоў!
Сынок зімы апошні.
Сняжку драбнейшага змалоў,
Абсыпаў дрэвы, пожні…
Віхуру ўвечары пусціў:
- Няхай свой пыл здаволіць!
Мароз у студзень адпусціў:
- У ім няхай сваволіць!
Сумёты здуліся. Шкада!
Няма той пульхнай ваты.
Раство прабегла, Каляда...
Пайшла і ёлка з хаты.
Ідзеш, а сцежка між снягоў
Чарнее, след губляе,
Бо люты, меньшы з трох братоў,
Дажджу йсці дазваляе.
Які ён розны, люты ў нас!
То морась, то марозік…
Ёсць і яму - свой тэрмін, час
Бо ўжо вясна ў дарозе…
* Люты(бел) - февраль