Быў апошнім у родзе,
Больш мужчын не было.
Перапын у пародзе,
Па жыццю так вяло.
Ўнук Міхал нарадзіўся,
Спадчына для яго.
Дзед бы ім ганарыўся,
Каб дажыць давялось.
Даў багацце Міхалу –
Патрабуе закон.
Грошы ўсе ў дабавак,
Шкадаваў унука ён.
Князь багаты ды знатны –
Вішнявецкіх унук.
Для шасці дзевак братам,
Не спусціць хлопца з рук.
Для сясцёр быў забавай,
Шанавалі яго.
Князь з галоўнаю справай –
Сэнс расказа майго.
Пераняў дома звычкі,
Хутка сам хітраваў.
Меў жанчыны прывычкі,
Гэтым многіх здзіўляў.
Бацьку страціў ён рана,
У бабулі – унук.
Не загоіцца рана –
Цяжка несці ўюк.