Цвет кахання

Anatoly Bolutenko
Вясна iдзе! Хвалюючыя словы,
Цяпло змяняе навакольны свет,
Душу чаруе дзiўны цвет вiшнёвы
I яблынь белы i пунсовы цвет.

І настрой ураз становiцца вясёлы,
Вясной ёсць шмат для радасцi прычын:
Мужчынскi позiрк, яшчэ ўзiмку кволы,
Агнём заззяе ад красы жанчын.

Чаруе вiшнi цвет i птушак спевы,
Душа страчае ад вясны спакой,
Iдуць жанчыны, нiбы каралевы,
I не знайсцi вакол красы такой.

Спакой зiмовы назаўжды пакiне,
Душу запоўнiць неспакой да дна,
Прычына ёсць адна: спаднiцы мiнi,
Хаця здавацца можа, што вясна.

Спадае цвет вясновы белым снегам,
Вясна даруе дзiўны ўзнёслы час,
Пачуццi ў душах адгукнуцца рэхам,
Касцёр кахання запалае ўраз.

Вясна iдзе! Цудоўная нагода,
Каб у душы расцвёў кахання цвет,
Даруе шчодра ўзнёслы час прырода,
Вясна змяняе погляды на свет.

23.09.1993