Далёка я цяпер ад Львова,
Ды ў думках да яго лячу,
Сустрэнусь з ім абавязкова,
Пабуду там, дзе захачу.
Прыемна мне ад асалоды
У месцах тых, дзе бавіў час,
Заходжу на праспект Свабоды,
Дзе горда ўзвысіўся Тарас.
Я бачу оперы будынак,
Дом, дзе жывуць мае сябры,
Трамвая нумар шэсць прыпынак,
Святога Юра на гары.
І парку Стрыйскага алеі,
Дзе летам песціў мяне цень,
Удзячнасць Львову сэрца грэе,
Па ім гуляю кожны дзень.
Змяняю часта свой напрамак,
Натхненне маю ад красы,
Заходжу на Высокі замак
Ці ў навакольныя лясы.
Дзе бук раскінуў свае шаты,
Бяроза белая ці граб,
Сустрэчы вабнай вельмі рады,
У Львова я адвечны раб.
Мой горад, любы горад Лева!
Хоць маю родную зямлю,
Але кажу з паклонам смела:
“Мой родны Львоў, цябе люблю!”
Калыска волі і свабоды,
Жыве ў душы к яму любоў,
Няма ніякай перашкоды
Адведаць мілы сэрцу Львоў.
1.06.2003