Памяці Валянціны Мінаўны Бігезы
Абняць бы, як яна умела, ды суцешыць…
Яе – ў хваробе…
Род – у горы несуцешным…
Ды над магілаю пяшчотны слуцкі вецер –
Ён думкі нашы ёй перакладзе,
Яна пачуе нас у вечнасці сусвеце.
А Бог у рай яе – папросім – адвядзе.
2023.06.25
Фота з сайта БДУКМ