Калі сучаснаць стане папякор
І белы свет сайзде ў наваколле,
Пакіне маці родненькі сынок
І пойзде ў шырокае раздолле.
Не ведая куды яму ісці
І колькі часу шлях яго займае,
Бо хочацца куточак свой знайсці
І пачуццё:чагосьці не хапае.
Мабыць счасця... Мабыць і любоў
Але няма сябра бліжэй да сэрца,
Чым маці, што гукае нас дамоў
Няма радней чым дом на свеце месца.
Калі сучаснаць стане парякок
І белы свет сайзде ў наваколле,
Ды вернецца дадому твой сынок
З свайго шырокага і цяжкага раздолля.