Марачанка

Татьяна Тетенькина
Ой, реченька, реченька, что же ты не полная,
Что же ты не полная, с бережком не ровная?..
                (Перевод с белорусского)

            Речка детства моего –
            Марачанка,
            Обмелела отчего? –
            Отвечай-ка.

            Это имя в старину
            Люди дали.
            За волной гнала волну
            Без печали.

            Плыли лодки вдоль реки
            На рассвете,
            И ловили мужики
            Рыбу в сети.

            Но менялись времена
            С дерзким пылом,
            Зарастала глубина
            Вязким илом.

            Из деревни утекла
            Тьма народа,
            И река занемогла
            Без ухода.

            С ветром спорит на шесте
            Знак-жестянка:
            Надпись – будто на кресте –
            Марачанка.