Дошманнарнын теле уткен

Азат Гайнуллин
Дошманнарнын теле уткен кылыч сыман,
Э кузлэре гел кузэтэ абынмасмы диеп.
Кунеллэре иксез-чиксез кара урман.
Яши анда торле явыз ерткыч-киек.

Авырлыклар сине чын ир итэр, чыныктырыр.
Дошманнарга ачу-нэфрэт тотма, гафу ит.
Эшэкелеклэре узлэренен башын кырыр.
Хэр бер хэлнен уз чиге, вакыты бар бит.

Куп кешенене дусты утка тортеп тошергэн -
Кунеленне ачырга ашкынма, уяу бул.
Э дошманы, киресенчэ,  дустына эйлэнгэн,
Корычтай яклаучыга - уз туганы гуя ул.

Аллах чын дошманны бирэ жилкендеру очен .
Татлы ис таратсын дип утта янган хушбуй сыман.
Тик синдэ бар ул золымны жину коче.
Ян, дорлэ, гел югарыга омтыл кахарман!

Бу тормышта бернидэн дэ курыкмау кирэк.
Чонки тормыш - сина бирелгэн булэк ул.
Яшим, дип кон дэ типсенен синен йорэк.
Хэттэ дошманнарга урнэк бул!