Гете Прощание перевод на осетинский

Татьяна Плити
Johann Wolfgang von Goethe
Der Abschied

 Lass mein Aug den Abschied sagen,
 Den mein Mund nicht nehmen kann!
 Schwer, wie schwer ist er zu tragen!
 Und ich bin doch sonst ein Mann.

 Traurig wird in dieser Stunde
 Selbst der Liebe suesstes Pfand,
 Kalt der Kuss von deinem Munde,
 Matt der Druck von deiner Hand.

 Sonst, ein leicht gestohlnes Maeulchen,
 O wie hat es mich entzueckt!
 So erfreuet uns ein Veilchen,
 Das man frueh im Maerz gepflueckt.

 Doch ich pfluecke nun kein Kraenzchen,
 Keine Rose mehr fuer dich.
 Fruehling ist es, liebes Fraenzchen,
 Aber leider Herbst fuer mich!

   Johann Wolfgang von Goethe
И. В. Гёте. Прощание
Владимир Филиппов 50
J. W. Goethe. Der Abschied





***
Бауадз мае,мае  цаестаенгасаей
Аез даеуаен заегъон "хаерзбон".
Тынг зын у, фаелае фаеразын-
Даен тыхджын адаеймаг, зон.

Ацы сахат у аерхаендаег,
Уарзты цъынды та- аенкъард.
Уазал пъа дае былтаей , аемае
Къухты баныдзаевд-уаенгмард.

Раздаер та дае гыццыл былтаей,
О,куыд райгонд уыд мае уд!
Афтае уалдзыгон дидинтаей
Цины раестаег махаен уыд.

Зиллаекктае нае бийаем иумае,
Уардиты дурын афтид.
Зон, Францискае,уалдзаегимае
Ссардтон фаеззаеджы аехсид.