Цвiте терен...

Федорович Дмитрий
Цвiте терен, цвiте терен,
Цвiте, не вщухає.
– Ой, нема на ньому зерен, –
Вiтерець зітхає.

Нема щастя, нема долi,
Тiльки саме горе.
Стисну руки захололi
Тай стою надворi.

Десь козаче мiй блукає,
Лихо обмiнує.
Вiн того iще не знає,
Як я тут сумую.

Чути пiсню-коломию
Бiля самой хати.
Доки терен зеленiє,
Буду я спiвати…