Зноў пустыннае ўзмор'е…
Міжсезонне любві…
Вецер гоніць па небе
хмар сівых караблі
Ім бы лепш маладзіцца
па прасторах вады
разбіваючы ўшчэнт
пенных хваляў насы
пырскаў радужных сьпевы
наўздагад і ў разлёт
у заслону вясёлак
у восень шэрых шырот