Нежность Леонида Мантынова Билингва

Николай Андреевич Гардба
НІЖНІСТЬ
Ви поблякнули. Я мандрівник, коричневий весь.
Наша зустріч однак буде вже неприємна.
Тільки ніжність, забута давно тут колись,
Примушує мене повернутися зараз нікчемно.

Я ввійду, не вітаючись, в голос тільки скажу:
— Сторож спить, двері відчинені, необережність.
Не бліднійте! Не бійтесь! Не загрожу,
Але прошу : віддайте колишню ту ніжність.

Віднесу в піддашок, і  поставлю в морок
Там, де миша живе  у дірявім штиблеті.
Старовину ніжність знесу в піддашок,
Щоб її не знайшли безпритульні ті діти.

TENDERNESS
You have faded. I am a wanderer, brown entirely.
It will be unpleasant for us to meet again now.
Only tenderness, once forgotten here in,
Makes me want to go back and allow.

I will enter without  hello, I will say loudly such:
- The watchman is sleeping, the door is open, what negligence!
Don't you turn pale! Do not be you  afraid! I don't threaten you much!
But I ask you: give me your ex-prior  tenderness.

I'll take it to t’attic and put it in the gloom,
Where the mouse has settled in the porous  boot now.
I'll take the old tenderness to the attical room
So that street children don't find it no how
1924