Чепурных Евгений Петрович. Свечи. Рус. Бел

Максим Троянович
Проходим, каблуками не стуча.
А сельский храм без свечек невозможен.
А в сельском храме
Каждая свеча –
Она чуть-чуть на ангела похожа.


Их чистоту не разумеет мозг.
Но сердце зрит и тает понемножку.
И падает
С незримых крыльев воск
В заботливо подставленную плошку.

 
***

СВЕЧКІ

Ідзем, абцасамі не стукаючы.
Сельскі храм без свечак немагчымы.
У сельскім храме
Кожная свечка –
Падобная на анёла, нейкім чынам.


Іх чысціню не разумее мозг.
Але сэрца бачыць і растае нібы канец.
І валіцца
З нябачных крылаў воск
У клапатліва падстаўлены каганец.

   Перевёл Максим Троянович