Мелкий дождик моросит, слёзы льёт сквозь сито,
Обещает грибникам, словно в сказке, рай.
В поле царствует июль, и поспело жито -
Да не радует сельчан нынче урожай.
Не хватило по весне влаги для посевов -
Были бедны на дожди и июнь и май,
Обходили стороной грозы справа, слева,
Лето солнцем залило злополучный край.
Может спятила Земля и сошла с орбиты,
Поменяла полюса - юг на север, аж?
Почему же мелкий дождь моросит из сита,
Если глаз взирать привык Африки пейзаж?!
оригинал:
Дробны дожджык імжыць, як праз сіта,
грыбнікам абяцае ён казачны рай,
ліпень, ў полі паспела ўжо жыта -
ды не радуе сёлетні нас ураджай.
Не хапіла жытнёвым пасевам вадзіцы -
вельмі бедны дажджамі быў чэрвень і май,
і блукалі далёка ад нас навальніцы,
лета ўдосталь аблашчыла сонейкам край.
Можа гэта ў Зямлі памянялась арбіта,
пераблыталісь поўнач і поўдзень прынамсі?
Бо чаму тады дожджык ідзе менавіта,
калі вочы нацешыць пейзаж афрыканскі?!