Бязгучны крок нібы кашэчы,
Так ходзіць толькі паляўнічы.
Бясшумны, лёгкі ён дарэчы,
Сабе здабычу, пэўна, зычыць.
А я жадаю з асалодай:
Дай, Божа, сілы завірусе.
Няхай жа ён сядзіць калодай,
У роспачы ці нават скрусе.
Няхай у птушак не пацэліць,
Навошта гэткая здабыча?
Нядаўна птушкі прыляцелі,
Няхай не парушае звычай.
Мінуе птушак паляўнічы,
Жаданне бог лясны адрэжа.
Багацце лесу павялічыць,
Якая ж там спажыва, ежа?
Лясному богу я малюся,
Калі ў родны лес ступаю.
Ёсць чараўніцтва – не здзіўлюся,
Я на вядзьмарства заступаю.