Иван Ярославов. Осталось немного. Рус. Бел

Максим Троянович
Осталось немного...
На небо взглянуть и расстаться с дорогой.
В пылающей роще, забыв про обиды
Куста не ломая, коснуться рябины.
Осталось понять, вспоминая утраты,
Что так же страдают деревья и травы.
Осталось услышать закатную птицу.
Пред ясной водой на колени склониться.
Осталось понять, что настала усталость.
Как много осталось...
Как много осталось...


***

 
Засталося трохі...
Засталося трохі...
На неба зірнуць і растацца з дарогай.
У які палае гаі, забыўшыся пра крыўды
Куста не ломячы, крануць рабіны.
Засталося зразумець, успамінаючы страты,
Што гэтак жа пакутуюць дрэвы і трава.
Засталося пачуць заходнюю птушку.
Прад яснай вадой на калены схіліцца.
Засталося зразумець, што надышла стомленасць.
Як шмат засталося...
Як шмат засталося...

    Перевёл Максим Троянович