Мая вёска

Нина Джумова
На узгорку мая вёска
Між Юроў, дзе Прыпяць лье.
А з іконы Маці Боска
Кожны дзень ахоўвае.
Мая люба, наўскраю,
Хата, дзе дзяцінству час.
Пра яе я сэрцам дбаю
І баліць душа ў раз.
Тут гісторыі крыніцы:
Нам не зведаць не згадаць.
Невядомых таямніцаў
Нам ніколі не пазнаць.
Кожны час нешта хавае:
Вось гісторыі закон.
Бусел у небе пралятае,
Быццам ведае ўсё ён.
На ўзгорку вёска будзе
Юравічы назавуць
Першабытныя тут людзі
І гісторыю пачнуць.