Word mijn idool en mijn dope

Егор Рыбаков
Tussen de kou, het verlangen en de eeuwige Passie,
Jij in de menigte waar ik altijd naar op zoek ben,
Om zo lief te omhelzen en de pols te nemen,
Je bent een vreugde voor me geworden, Ik heb op je gewacht.

En opnieuw, de buitenaardse stad en de gekke-Onbekende,
Als je er niet bent: geen stem, geen ogen,
Je bent mijn hoop en een prachtige droom geworden.,
Ik ben een beetje verdwaald in het geluk van Starfall.

«Voor een uur, voor eeuwig, voor een minuut…»
Ik wil niet dat de ander je helemaal laat gaan.,
Mijn ziel is zo verscheurd en gedragen in een cirkel,
Je stem, zacht gelach hoor ik in de stilte.

Alleen pijn, brandend, vergiftigd met vergif.,
Neemt mijn ziel om elkaar te ontmoeten in mijn dromen,
Word mijn idool en mijn dope,
Alleen een aanraking op mijn lippen zal me redden.

Стань моим кумиром и моим дурманом

Среди мороза, тоски и вечной страсти,
Тебя в толпе я безропотно всегда искал,
Чтоб обнять так ласково и взять запястья,
Ты стала мне отрадой, тебя я долго ждал.

И снова город чужд и безумно незнаком,
Когда тебя нет рядом: ни голоса, ни взгляда,
Ты стала моей надеждой и дивным сном,
Немного я теряюсь от счастья звездопада.

«На час, на вечность, на минуту…»
Я не хочу к другому отпускать тебя совсем,
Моя душа так рвется и носится по кругу,
Твой голос, нежный смех слышу в тишине.

Лишь боль, отравленная жгучим ядом,
Уносит мою душу навстречу в моих снах,
Стань моим кумиром и моим дурманом,
Меня спасет лишь прикосновение на губах.