Юрий Боровицкий - полученные рецензии
Показывать в виде списка | Развернуть сообщения
А у нас вдоль дороги, ведущей к деревне, росли вербы древние, причудливые, их наверное после войны в 50-ых годах посадили, а недавно их все спилили - всю трехкилометровую аллею, хотя необходимости не было, можно было убрать кое какие деревья и опасные ветки, но такого кощунства не совершать. А так под видом мер безопасности местная власть оприходовала лес на дрова. А вообще у нас природа красивая: леса, поля, река, заросли - палеские джунгли - из верболоза, камышей, ожины, разного зелья. Сейчас охота запрещена, - зверье расплодилось: лоси, олени, зайцы, лисицы, белки вообще много ужей, ежей, птиц очень много - аистов, цаплей, уток, лебедей, коршунов. Это село Мнёв, на границе с Беларусью. Раньше это и была Беларусь, это возле Камарына.
Лесь Украинец 11.04.2024 22:36 Заявить о нарушении
Юрий Боровицкий 12.04.2024 09:18 Заявить о нарушении
Мы хадзілі па грыбы,
Па лісічкі, маслякі,
Па ігліцы, па імху,
Праз хмызняк і пяшчугу.
Мы палезлі ў гушчары,
Нас кусалі камары,
Павуціна біла ў твар,
Так гартуецца змагар.
Нагавіцы ў асцюках,
Як акацыя ў шыпах,
Дзве падпахі - плямы дзве,
І лісток на галаве.
Тут расліннасць і звяр'ё,
І ламачча, і гальлё,
Ландышаў зялёны рай,
І грыбоў на ўвесь Кітай.
Мы напоўнілі кашолкі
І зайшлі ў калгасны сад:
Грушы-яблакі пажоўклі,
Наліліся і вісяць.
Вёску родную, як маці
Бачым удалечыні,
Мы не ўпалі на матрацы,
Як дадому дабрылі,
Мы рыдлёўкаю капалі,
А капалкаю рыхлілі,
Патруілі ўсіх жукоў,
Падаілі ўсіх кароў,
Бо ў кароўніку сям'я:
Бык, цялушка і цяля,
Каля іх птушыны двор:
Куры, гусі, камбікорм.
Вішня, сліва, алыча,
Кот, сабака і свіння,
Агуркі, бурак, авёс,
Жыць у вёсцы - гэта лёс.
Мы пасеялі, заралі,
Як мурашкі, працавалі,
Грэблі сена, клалі ў стог,
Соліць хлеб не соль, а пот.
Мы закатвалі кампот,
І варэнне на ўвесь год,
Рыбы, фруктаў і грыбоў
Насушылі сем мяшкоў.
Мы умеем аддыхаць,
І паесці, і паспаць;
Лепей жыць без бізуна, -
Есці кашу з казана,
Есці рыбу, дыруны,
Боршч шчаўлёвы і бліны,
Мэдальёны з кабакоў,
Ладкі, сала, малако,
Тут варэнікі, пірог,
Сыр, смятана і тварог,
Поўна чаша цераз край,
Гэта наш Палескі край!
Мнёу, Жнівень 2023
Прывітанне з Украіны!
Лесь Украинец 11.04.2024 22:11 Заявить о нарушении
Цудоўны верш, тэма актуальная і балючая. Чаму беларусы не карыстаюцца сваёй прыгожай мовай у паўсядзённасці?..
Александр Чепа 11.04.2024 14:15 Заявить о нарушении
Юрий Боровицкий 11.04.2024 16:48 Заявить о нарушении
Як прыгожа і ласкава вы пішыце пра нашу Радзіму. Дзякуй вам!
Павел Снопков 10.03.2024 20:04 Заявить о нарушении
Юрий Боровицкий 10.03.2024 20:14 Заявить о нарушении
Очень интересное стихотворенияе.Понравилось!!!
Макс Иосифович 12.01.2024 21:35 Заявить о нарушении
Юрий Боровицкий 13.01.2024 18:58 Заявить о нарушении
Як заўсёды прыгожы верш.
Я бы Вам прапанаваў частку сваіх вершаў, калі не ўсе,таксама выкладваць вось на гэтай платформе:http://stihi.by/.
Гэта аналаг расійскага парталу, але там больш нашых чытачоў і паэтаў.
З павагай —
Дмитрий Тимофеевич Мирошниченко 05.11.2023 14:36 Заявить о нарушении
На жаль, толькі адзін верш, які вы апублікавалі два гады таму.
Публікуйце зараз! Шмат каму будзе ў вас павучыцца беларускай рытмікі вершаў.
Дмитрий Тимофеевич Мирошниченко 05.11.2023 15:06 Заявить о нарушении
Дзякуй, Юры!
Верш гучыць, як песня.
А родная мова - ціхая радасць для душы.
З павагай,
Антонина Казакова 27.10.2023 00:10 Заявить о нарушении
Юрий Боровицкий 27.10.2023 10:34 Заявить о нарушении