Марина Джичоная - написанные рецензии

Рецензия на «Жить стране!» (Валентина Глазунова)

Дорогая Валентина, совершенно согласна с вами. То, что сейчас происходит у вас- это абсолютное зло, и оно будет непременно побеждено.Жаль только, что не удастся вернуть молодые жизни.
А Иерусалим- наша общая гордость и слава- пусть вечно процветает под мирным небом.
Берегите себя, дорогая.
Всем сердцем с вами и вашей страной.

Марина Джичоная   09.10.2023 14:42   •   Заявить о нарушении

Рецензия на «Вот и осень... с грузинского Табидзе Г» (Блантер Татьяна)

Дорогая Татьяна, ваш перевод- это настоящий шедевр! Легко, изящно и, в то же время, с глубоким чувством!Очень точно передано настроение стихотворения и даже его ритмика.
С любовью, Марина.

Марина Джичоная   16.10.2022 19:05   •   Заявить о нарушении

Рецензия на «Эфемера. Перевод из Галактиона Табидзе» (Марина Джичоная)

ეფემერა

ცხენთა შეჯიბრებაზე ჩემი ლურჯა ცხენები
ჰქროდნენ ეფემერული და ფერადი ქარებით,
იყვნენ საუკუნენი, მაგრამ მე ვიხსენები
გაფრენილი პირველი წყების ნიაგარებით.

ვწუხვარ: ერთადერთი ვარ და ზეცაზე სწერია
ჩემი გზა და ახალი ლალის კართაგენები,
ბედი - ქროლვის გარეშე - ჩემთვის არაფერია,
ჩემთვის ყველაფერია ისევ ლურჯა ცხენები.

ჰე, ქაოსში დაკარგულს ქარი დამედევნება
ძახილით: გალაკტიონ! და ძნელია მიგნება.
სადაც ახლა ჯვარია და გვიანი მტევნები,
იქ უკვდავი მაგიის მარმარილო იქნება.

რამდენი ქარავანი, მთებზე გადამართული,
გაიშლება გამრღვევი მღვრიე უდაბნოეთის,
წვეთი სისხლის არ არის ჩემში არაქართული,
ძაფი ნერვის არ არის ჩემში არაპოეტის.

ო, რამდენი დაცხრება შურიანი თვალები,
რომ მარად იმარჯვებენ იდუმალი მშვენებით
ლექსთა შეჯიბრებაზე - მხოლოდ ინტეგრალები,
ცხენთა შეჯიბრებაზე - ისევ ლურჯა ცხენები!

აჰა! შორით მოისმის ქვეყნიური გუგუნი,
ელვა ელვას გაეკრა, დაელეკა ცას ღვარი,
გაქრა, როგორც ღუმელი, ცოდვით გადაბუგული,
უკანასკნელ ძებნათა სევდიანი საზღვარი.

კიდეები შეშლილი, ღამეები ველური
დაიტვირთონ წამებით, ღამე მთვარეს მოებას.
სულს სწყურია საზღვარი ისევ ეფემერული,
სულს სწყურია საზღვარი, როგორც უსაზღვროებას

თქვი, რას ნიშნავს ზენიტზე მდგარი შორი პალმები?
წინ! იმ უსაზღვრობაში მწუხარებას აიტან.
ჩემებრ დიდ საიდუმლოს მე იქ მივესალმები,
ყოველ მხრივ სივრცე იყოს, შველა კი - არსაიდან.

ო, უბრალო ხმებისთვის არასდროს არ მეცალა,
დაისერა მსოფლიო გამოუცნობ წყლულებით.
კოშკებს სიზმარეთისას ნისლი გადაეცალა
და იქ მიექანება სული განწირულებით.

ნეტავ ჯოჯოხეთისა დარდმა გამიყოლიოს,
სადაც ვარდებს ბაღისას მაისობა უქრება.
მძიმე ქვების ქუსლებით დავეყრდნობი პოლიუსს,
როცა ქარი მოსკდება და ცას შეემუქრება.

როგორც უხვი მემკვიდრე, ვისვრი სავსე პეშვებით
ფანტასტიურ მკვლელობებს და ოცნებას მკათათვის.
წარსულში, მომავალში წყევლით გადავეშვები,
რომ ძეგლები ავმართო მღვრიე მშვენებათათვის.

თქვენ შეხედეთ: პირველი ჩნდება მერიდიანი,
ვეძებ ისევ დაღუპვას და დავცინი სიბერეს,
წარსულს წყდება ფოთლების წყება იმედიანი,
შემოდგომის ქარვებმა გზები გადამიფერეს.

დე, თამაშის თუ ბრძოლის ვიყო ცქერით გართული,
იყოს მზეთა ორგია და მაგია მთვარისა,
ვიყო ამ ღრიანცელში მარად ხელაღმართული,
ლანდი - არაქვეყნიურ დარდით გადამწვარისა. -

დამრჩეს ეს საიდუმლო, როგორც წმინდა ემბაზი,
ეფემერა მომექცეს, როგორც ღამეს ენებოს.
ცხენთა შეჯიბრებაზე! ცხენთა შეჯიბრებაზე!
ცხენთა შეჯიბრებაზე გასწით, ლურჯა ცხენებო!

Марина Джичоная   27.02.2021 23:22   •   Заявить о нарушении

Рецензия на «Отар Чиладзе. С грузинского» (Блантер Татьяна)

Много боли и одиночества в стихах Отара Чиладзе, и в вашем переводе все это чувствуется. Мне очень понравилось.
P.S. Что-то мне подсказывает, что яблоко на фото -- из вашего личного райского сада:))

Марина Джичоная   08.02.2021 20:40   •   Заявить о нарушении

Рецензия на «Отар Чиладзе. С грузинского» (Блантер Татьяна)

Стихотворение Отара Чиладзе очень философское, о том,как проходит за годом год, об остром чувстве одиночества, часто посещающее человека именно в канун нового года, о попытках забыть прошлое и робких надеждах на будущее.
Танечка, вам удалось сохранить и передать этот настой, эти ощущения, спасибо.

Марина Джичоная   08.02.2021 20:28   •   Заявить о нарушении

Рецензия на «Котэ Кубанеишвили. С грузинского» (Блантер Татьяна)

Чудесно и завораживающе! Тот случай, когда перевод ничем не уступает оригиналу, и, главное, приобретает особое звучание на другом языке, в данном случае, на русском. Ваш перевод, Танечка, мне думается, даже не перевод, а маленький шедевр, будет жить своей собственной жизнью.
PS. Удивительно, но сегодня днем я встретила на улице Котэ( бывают же такие совпадения!). Если б прочла ваш перевод с утра пораньше, непременно сказала бы ему, думаю, Котэ было бы приятно услышать об этом.

Марина Джичоная   08.02.2021 20:11   •   Заявить о нарушении

Рецензия на «Порыжеет сирень...» (Блантер Татьяна)

Какое спокойствие и умиротворение, чарующая картина весны! Самое красивое время года- конец мая и начало июня, все такое нежное, и первые полевые цветы, и листья на деревьях и трава совершенно другого зеленого цвета! К ним все время хочется прикасаться, от них словно исходит какая-то очень чистая сила.
Спасибо, Танечка за прекрасный перевод и возможность вновь почувствовать живое дыхание весны!

Марина Джичоная   03.08.2020 12:40   •   Заявить о нарушении

Рецензия на «Свидание кипчака. Георгий Леонидзе» (Марина Джичоная)

გიორგი ლეონიძე - ლეგენდა "ყივჩაღის პაემანი"
ყორღანებიდან გნოლი აფრინდა,
ყაბარდოს ველი გადაიარა,
ისევ აღვსდექი მუხრანის ბოლოს,
ჩასაფრებული ვსინჯავ იარაღს.

ქსანზედ არაგვზედ ისევ ყვავიან
ხოდაბუნები თავთუხებისა
შენი ტუჩებიც ისე ტკბილია,
როგორც ბადაგი დადუღებისას.

ხოხბობას გნახე მიწურვილ იყო,
როცა ზაფხული რუსთაველისა
ნეტამც ბადაგი არ დამელია
და იმ დღეს ხმალი არ ამელესა.

ტრამალ და ტრამალ გამოგედევნე
შემოვამტვერე გზები ტრიალი
მცხეთას ვუმტვრიე საკეტურები
ვლეწე ტაძრები კელაპტრიანი

მაგრამ თვითონაც დაილეწება
დაბადებულა ვინც კი ყივჩარად
მუზარადიან შენს ქმარს შემოვხვდი
თავი შუაზე გადამიჩეხა.

მოდი მომხვიე ხელი ჭრილობას
ვეღარა ვხედავ სისხლით ვიცლები
როგორც საძროხე ქვაბს ოხშივარი
ქართლის ხეობებს ასდის ნისლები

მოდი გეძახი ათასწლის შემდეგ
დამლახვროს ელვამ შენის ტანისა
ვარდის ფურცლობის ნიშანი არი
და დრო ახალი პაემანისა.

Марина Джичоная   02.08.2020 14:07   •   Заявить о нарушении

Рецензия на «Помню, как на перепутье... Галактион Табидзе» (Марина Джичоная)

მახსოვს, მე გზაჯვარედინზე ..

მახსოვს, მე გზაჯვარედინზე ვიდექ სასოწარკვეთილი,
როცა ვნახე შენი ჩრდილი, თანამგრძნობი და კეთილი.

მე მას შემდეგ გმირად გავხდი, გადავლახე მთა და ბარი...
მთა და ბარი მე მისმენდა და მე ვიყავ მთის ზღაპარი...

მაგრამ მალე, ისე მალე ობლად ვიგრძენ ისევ თავი...
და მომწყურდა შენი ნახვა და ვერ გპოვე მომხიბლავი...

გაზაფხულის თეთრ ღამეებს აელვარებს გზნება მთვარის,
მაგრამ ჩემთვის ის ღიმილი არსად არის, არსად არის!

შემოდგომის საღამოებს ირგვლივ უვლის ჩრდილთა კრება,
მაგრამ ჩემთვის შენი ჩრდილი აღარ ჩნდება, აღარ ჩნდება...

ზამთრის დღეებს ყვავილების აღმაფრენა სულს არ ატკბობს...
და მიმკრთალი მზის ღიმილი ვერ გამათბობს, ვერ გამათბობს...

გაზაფხულის ღამეებში ვის ვუმღერებ სერენადებს,
და ზაფხულზე ვის გავუმხელ მარად მღელვარ გულისნადებს?

შემოდგომის ბნელ დღეებში მოწყენილი ვისთან ვივლი,
რომ დავმარხო უსულგულო ეგ დღეები დაწყევლილი?

ზამთრის დღეში, როცა თოვლი მთასა და ბარს ათანაბრებს,
ვინ მიმღერებს სევდის ჰანგებს, ვინ მიამბობს ყრმობის ზღაპრებს?

არვინ არის, რომ ვუამბო შეშფოთებულ სულზე, გულზე,
არვინ არის, რომ ვუამბო დროთ ზამთარი გაზაფხულზე.

Марина Джичоная   04.06.2020 23:16   •   Заявить о нарушении