Сильвия Плат. Леди Лазарь

Глеб Ходорковский
   

   Я это сделала.
   
   Каждые десять лет
   Мне удаётся
   Воскреснуть -
 
   Живое чудо.
   Кожа блестит
   Как гитлеровский абажур
   Из правой стопы
   ПресспапьЕ,
   Лицо без единой черты.
   Еврейское
   Тонкое полотно.
   Враг мой
   Сдирай с меня кожу
   И сделай себе
   Полотенце.
   
   Неужто я вызываю страх?
   Смотри -
   Нос, глазницы, полный набор зубов...
   Завтра
   У меня не будет пахнуть изо рта.
   Скоро, очень скоро
   Тело, которое жрала чёрная яма
   Меня ощутит на мне
   Как у себя дома
   И я усмехнусь, как дама.
   
   Ведь мне-то всего неполных тридцать лет.
   И, как кошка, я должна умереть
   Девять раз.
   Это был
   Третий
   Раз.
   
   Ну, что за бессмыслица -
   Уничтожаться так каждые десять лет.
   Миллионы волОкон...
   
   Толпа грызёт фисташки,
   Толкаются, чтобы
   Увидеть, как аккуратно
   С меня полотно свивают -
   Монструальный стриптиз.
   
   Дамы и господа!
   Смотрите - вот мои руки,
   Вот мои ноги.
   Да,
   Может быть от меня и остались
   Всего-то
   Только кожа и кости,
   
   Но всё-таки я та самая женщина.
   
   Это было впервые
   когда мне только исполнилось десять лет.
   Была катастрофа.
   
   Вторично
   Я хотела выдержать до предела
   И не вернуться.
   Я качалась,
   Замкнулась в себе как раковина.
   Им пришлось меня долго звать,
   Выгребать из меня червей как липкий жемчуг.
   Умирание.
   Это искусство, как и каждое из искусств.
   В этом я мастерица.
   Умею сделать так,
   Что от этого больно,
   И кажется чертовски правдоподобным.
   Можно даже считать, что это моё призвание.
   
   Довольно просто это сделать в темнице,
   Довольно легко это сделать и застыть
   И театрально
   Вернуться днём
   На то же место,
   С тем же лицом,
   Чтобы услышать
   Тот же крик "Это чудо!"
   Как будто мне дали по морде.
   
   Прошу заплатить!
   За осмотр моих шрамов прошу заплатить,
   И за то, что слушали сердце -
   оно снова стучит в тиши,
   Прошу заплатить,
   Заплатить не скупясь
   За каждое прикосновенье и слово,
   Каплю крови,
   Космы волос,
   Обрывки одежды.
 
   Да,
   Да, герр Доктор,
   Да, герр Врач,
   Я - ваше произведение,
   Ваша гордость,
   Дитя из чистого золота,
   Но его может расплавить
   Любой крик.
   
   Я заметалась
   Как сумасшедшая.
   Вы не подумайте, я высоко ценю
   Ваши усилия.
   Пепел, пепел...
   Вы его разгребли,
   Осмотрели. Нет ни костей, ни тела -
   Только мыло,
   Кольцо обручальное,
   И золотая
   пломба.
   
   Берегитесь,
   Герр Бог,
   Герр Люцифер,
   Берегитесь!
   Я встану из пепла
   Огневолосая
   Чтобы как воздух
   Вас поглотить.
 

   
   
Ja to zrobi;amCo dziesi;; latUdaje mi si; -;ywy cud, sk;ra l;ni si;Jak hitlerowski aba;ur,Prawa stopaPrzycisk,Twarz bez rys;w, ;ydowskieCienkie p;;tno.Wrogu m;jZedrzyj sobie ze mnie r;cznik.Czy;bym wzbudza;a strach?Nos, oczodo;y, z;b;w pe;ny garnitur?JutroNie b;dzie mi ju; czu; z ust.Wkr;tce, wkr;tceCia;o, kt;re ;ar;a czarna jamaPoczuje si; na mnie jak w domu,U;miechn; si; jak dama.Mam niespe;na trzydzie;ci lat.I jak kot musz; umrze; dziewi;; razy.To byl Trzeci Raz.Co za bezsensUnicestwia; tak ka;d; dekad;.Milion w;;kien.Pogryzaj;c fistaszki t;umPcha si;, byPatrze; jak mnie odwijaj; starannie.Strip - tease monstr.Panowie, panieOto moje r;ceMoje uda. TakMo;e i zosta;y ze mnie tylko sk;ra i ko;ci,Niemniej jestem t; sam; kobiet;.Pierwszy raz mia;am dziesi;; lat.By; to wypadek.Za drugim razemChcia;am wytrwa; po kres i ju; nie wr;ci;.Ko;ysa;am si;Zamkni;ta w sobie jak muszla.Musieli wo;a; i wo;a;.Wygrzebywa; ze mnie robaki jak lepkie per;y.UmieranieJest sztuk; tak jak wszystko.Jestem w niej mistrzem.Umiem robi; to tak, ;e boli;e wydaje si; diablo rzeczywiste.Mo;na by to nazwa; powo;aniem.Dosy; ;atwo jest to zrobi; w celi.Dosy; ;atwo jest to zrobi; i w tym trwa;.To teatralnyPowr;t w dzie;Na to samo miejsce i w t; sam; twarz, by us;ysze;ten sam krzyk:"Cud"!Jakby mi dano w pysk.Prosz; p;aci;,Za ogl;danie moich blizn prosz; p;aci;I za s;uchanie serca -Ono zn;w stuka w ciszy.Prosz; p;aci;, drogo p;aci;Za ka;de s;owo i dotykLub kropl; krwi,Za w;os;w kosmy, strz;p ubrania.Tak, tak Herr Doktor.Tak, tak Herr Wr;g.Jestem pa;skim dzie;em.Pa;sk; chlub;.Dzieci;ciem ze szczerego z;ota,Kt;re roztapia byle krzyk.Miotam si; jak op;tana.Prosz; nie my;le;, ;e nie doceniam pa;skich stara;.Popi;;, popi;; -Pan go rozgrzebuje, ogl;da.Cia;; i ko;ci ju; nie ma -Myd;o,;lubna obr;czka,Z;ota plomba,Herr Got, Herr Lucyfer,Strze;cie si;Strze;cie.Z popio;uWstan; p;omiennow;osaBy po;kn;; m;;czyzn jak powietrze.

Lady LazarusI have done it again.One year in every tenI manage it -A sort of walking miracle, my skinBright as a Nazi lampshade,My right footA paperweight,My featureless, fineJew linen.Peel off the napkinO my enemy.Do I terrify? -The nose, the eye pits, the full set of teeth?The sour breathWill vanish in a day.Soon, soon the fleshThe grave cave ate will beAt home on meAnd I a smiling woman.I am only thirty.And like the cat I have nine times to die.This is Number Three.What a trashTo annihilate each decade.What a million filaments.The Peanut-crunching crowdShoves in to seeThem unwrap me hand in foot -The big strip tease.Gentleman, ladiesThese are my handsMy knees.I may be skin and bone,Nevertheless, I am the same, identical woman.The first time it happened I was ten.It was an accident.The second time I meantTo last it out and not come back at all.I rocked shutAs a seashell.They had to call and callAnd pick the worms off me like sticky pearls.DyingIs an art, like everything else.I do it exceptionally well.I do it so it feels like hell.I do it so it feels real.I guess you could say I"ve a call.It"s easy enough to do it in a cell.It"s easy enough to do it and stay put.It"s the theatricalComeback in broad dayTo the same place, the same face, the same bruteAmused shout:"A miracle!"That knocks me out.There is a chargeFor the eyeing my scars, there is a chargeFor the hearing of my heart -It really goes.And there is a charge, a very large chargeFor a word or a touchOr a bit of bloodOr a piece of my hair on my clothes.So, so, Herr Doktor.So, Herr Enemy.I am your opus,I am your valuable,The pure gold babyThat melts to a shriek.I turn and burn.Do not think I underestimate your great concern.Ash, ash -You poke and stir.Flesh, bone, there is nothing there -A cake of soap,A wedding ring,A gold filling.Herr God, Herr LuciferBewareBeware.Out of the ashI rise with my red hairAnd I eat men like air.