Идёт сонная девушка и темнА её кровь
Идёт по равнине белой - на чистом снежном листе
Идёт за бледной звездой горящей в её кровИ
Несёт её повесть дороги
Идёт сонная девушка и так она долго идёт
Что в авторучке уже другого - долгого времени пульс
Согретый нАбожной дланью не замирает
даже как время в часах
поэтому девушка и идёт, девушка всё идёт
хоть стопка исписанной бумаги всё растёт и растёт
- Если порою звезде назло луна заляжет в кровИ
Стечёт по ногам - она идёт невзирая на цЕну расплаты
Веря только своей слепой любви -
Пока на рассвете
Тёмное пятнышко крОви не обнаружит автор
На простыне.
* * *
Rafa; Wojaczek
Powie;; nocy zimowej
Idzie dziewczyna senna i ciemna jej krew
Idzie r;wni; bia;; - czystej karki ;nieg
Wiedzie j; b;;dna gwiazda co we krwi jej p;onie
Niesie j; drogi powie;;
Idzie dziewczyna i jak d;ugo idzie ju;
Lecz w d;ugopisie inny - d;u;szy czasu puls
Grzany pobo;n; d;oni; nie zamarza nawet
Wtedy, gdy czas w zegarze
Przeto idzie dziewczyna i dziewczyna wci;;
Mimo ;e ro;nie kartek zapisanych stos
- Gdy czasem Ksi;;yc gwie;dzie na z;o;; si; zal;gnie
We krwi, po nogach ;cieknie
Tak idzie - i niebaczna na granice c;a
Wierna tylko mi;o;ci swojej ;lepej - a;
Ciemn; plamk; ju; zasch;ej krwi o ;wicie znajdzie
Autor na prze;cieradle