Чарльз Буковски. Болезнь?

Глеб Ходорковский
      Чарльз Буковски.

БОЛЕЗНЬ?

В общем я романтик черезмерно снтиментальный –
Я подбираю что-то  типа культа героев
И не собираюсь по этому поводу
Каяться.
Но уважаю Хемингуэя,
Когда он у предела выдержки
Воткнул себе
Ствол  ружья в дрожащие
Губы;
И думаю,
Как же ван-Гог отрезал себе из-за ****и
Кусок уха
А потом покончил с собой
В чистом поле;
а  Чаттертон крысиную
Выпил отраву
(что чрезвычайно болезненно
Даже для
Плагиатора):
Эзру Паунда в клетке проволокли
По итальянским улицам
А потом заключили
В психушку,
обворовывали;
 Селина, мучили и освистывали
Французы;
Фитцджеральд, когда, наконец, бросил пить –
Замертво рухнул;
Моцарта похоронили в общей могиле;
Бетховен оглох;
Бирс пропал среди пустырей мексиканских;
Харт Грин через релинг прыгнул на винт
Корабля.;
Веря в Христа, Толстой раздавал все деньги
нищим;
Тулуз-Лотрек
С бесформенным телом карлика
 И в совершенстве развитым духом
Рисовал всё то,
Что видел
И даже больше;
Д.Ч. Лоуренс умирал от чахотки,
сам построил себе Корабль Смерти
дописывая свои последние
великолепные стихи;
Ли-Бо
Поджигал свои рукописи
И пускал
По теченью реки;
Шервуд Андерсон умер
Проглотив зубочистку
(на приёме
он пил
мартини
и вдруг
попала в горло ему
оливка с зубочисткой);
Сократ с улыбкой
Выпил
Цикуту;
Ницше сошёл с ума;
Достоевский стоял с завязанными глазами
Перед расстрелом;
Гамсун съел кусок своего тела;
Чайковский пытался укрыться
От гомосексуализма
Женившись на
Примадонне;
Генри Миллера на старости лет
Окружали юные азиатки;
У Олдоса Хаксли
После наркотиков
Были видения –
Ему казалось
Что
 он огрёб
Огромные деньги;
Вийона
 Из Парижа изгнали,
Не за то, что он мыслил,
А за воровство;
Томас Вулф считал,
что он не  может
Домой вернуться
Не добыв славы;
Фолкнер
Просматривал письма на свет,
И если там не было чека –
Выбрасывал,
Не читая:
Вильям Берроуз
Свою жену застрелил-
(не попал в яблоко
на голове);
Норман Майлер
Без яблока обошелся –
Ткнул свою половину
Ножом.;
Селинджер же считал,
 Что для мира не стоит писать;

Жан Юлиус Христиан Сибелйус,
 человек красивый и гордый,
композитор, создавший мощную музыку,
когда ему исполнилось  сорок
уединился,
и с этих пор
его видели редко;
Никто точно не знает
кем был
Шекспир;
Ночная жизнь убила Трумена
Капоте;
Ален Гинсберг
пошёл в профессорА;
Уильям Сароян женился дважды
на одной и той же
женщине
(но тогда он уже и так
уходил в никуда);
Робинсон Джефферс,
нуднейший из поэтов,
письма писал влиятельным людям
с просьбой о помощи;

Конечно, можно и дальше
множить примеры,
но даже я
(хоть я и романтик)
стал уставать.

Ведь все эти люди -
прежде и нынче -
создавали и создают
новые миры
для нас — остальных -
несмотря
на огонь и лёд,
несмотря
на враждебность  правительств,
несмотря
на тупое,врождённое
недоверие масс,
для того, чтобы потом
самим,
в одиночестве
умирать...

Следовало бы  подивиться
их труду,
их отваге.
Всему, что в них было
наилучшего
и наихудшего

Неплохая банда!
Они излучают свет!
Они излучают радость!

Надо
Благодарить судьбу
за то,
что они были и есть
и каждое утро
удивляться издалека,
очнувшись
из своих обыденных снов.


    *   *   ?*



Чарльз Буковски



choroba?


owszem, romantyk ze mnie, przesadnie sentymentalny,
uprawiam cos w rodzaju kultu bohater;w
i nie b;d; si; za to
kaja;.
ale wielbi; Hemingwaya
gdy u kresu wytrzyma;o;ci
wtyka sobie
luf; strzelby w dr;;ce
usta;
i my;l;,
jak Van Gogh odci;; sobie kawa;ek ucha
dla kurwy
a potem wyko;czy; si;
w szczerym polu;
a zn;w Chatterton wypi; trucizn;
na szczury (nadzwyczaj bolesna ;mie;
nawet dla
plagiatora);
Ezre Pounda wleczono
zakurzonymi ulicami W;och w klatce
a p;;niej zamkni;to w
domu wariat;w;
Celine'a okradali, wygwizdywali, dr;czyli
Francuzi;
albo Fitzgerald: kiedy wreszcie przesta; pi;, zaraz
pad; martwy;
Mozart sko;czy; w zbiorowej mogile;
Beethoven og;uch;;
Bierce znik; w;r;d meksyka;skich pustkowi;
Hart Crane skoczy; przez reling prosto w
;rub; nap;dowa;
Tolstoj uzna; Chrystusa i rozda;
maj;tek
biedakom;
T. Lautrec
z tym swoim niekszta;tnym cia;em
karla
i doskonale rozwini;tym
duchem
rysowa; wszystko, co
widzia;
i jeszcze du;o wi;cej;
D.H. Lawrence
umar; na gru;lic;
i sam sobie zbudowa; Statek ;mierci
pisz;c swoje
ostatnie
wspaniale wiersze;
Li Po
swoje wiersze
podpala;
i puszcza; z pr;dem
rzeki
 
Sherwood Anderson umarl
 
na zapalenie otrzewnej
po;kn;wszy
wyka;aczk;
(na przyj;ciu
pil
martini
kiedy nagle
wpad;a mu w gard;o oliwa
razem z wyka;aczka);
Wilfred Owen zgin;;
na pierwszej Wielkiej Wojnie
pr;buj;c
ocali; ;wiat dla Demokracji;
Sokrates z u;miechem
wypi;
cykut;;
Nietsche oszala;;
De Quincey wci;gn;; si; w opium;
Dostojewski stan;; z zawi;zanymi oczami przed
plutonem egzekucyjnym;
Hamsun zjad; kawa;ek w;asnego
cia;a;
Harry Crosby i jego kurwa
pope;nili samob;jstwo
trzymaj;c si; za r;ce
Czajkowski pr;bowa;
uciec przed w;asnym homoseksualizmem
;eni;c si; z prima-
donna;
Henry Miller na staro;;
op;tany by;
m;odymi
Azjatkami;
John Dos Passos z
 
zajad;ego lewicowca
stal si; ultrakonserwatywnym
republikaninem;
Aldous Huxley po
narkotykach miewa;
wizje i
zgarnia;
urojone bogactwa;
Brahms za m;odu
pracowa; nad swoim ci;;em
;eby by;o
pot;;ne
bo uwa;a;
ze sam umys;
to nie
do;;;
Villonowi zakazano wst;pu do Pary;a
nie za to, co my;la;
tylko za to, ze by;
z;odziejem;
Thomas Wolfe uwa;a;, ze nie mo;e
wr;ci; do domu
p;ki nie
zdob;dzie
s;awy;
albo Faulkner:
kiedy rano odbiera; poczt;
ogl;da; kopert; pod
;wiat;o
i je;eli nie widzia;
czeku
to ja
wyrzuca;;
William Burroughs
zastrzeli;
w;asna
;on;
(nie trafi; w
jab;ko
na jej
g;owie);
Norman Mailer swoja
d;gn;; no;em; obesz;o
si; bez jab;ka;
Salinger nie wierzy;
ze dla ;wiata warto
pisa;;
 
Jean Julius Christian Sibelius
 
dumny I pi;kny Czlowiek
kompozytor pot;;nej muzyki
po czterdziestych urodzinach
ukry; si; i odt;d
rzadko go
widywano;
nikt nie wie na pewno
kim by;
Szekspir;
;ycie nocne zabi;o Trumana
Capote;
Allen Ginsberg
poszed; w profesor;
William Saroyan o;eni; si; 2 razy
z ta sama kobieta
(ale wtedy ju; i tak
zmierza;
donik;d);
z Johna Fante n;;
chirurga odkrawa;
plasterki
na moich
oczach;
Robinson Jeffers
(najnudniejszy z poet;w)
pisa;
b;agalne listy do wp;ywowych osobisto;ci.
 
 
oczywi;cie mo;na by tak dalej
wylicza;
m;g;bym mno;y;
przyk;ady
lecz nawet ja
(chocia; romantyk)
poma;u zaczynam si;
m;czy;.
 
 
ale wszyscy ci ludzie
- dawniej i teraz – tworzyli i tworz;
nowe ;wiaty dla
reszty z nas
mimo ognia i mimo lodu
mimo
wrogo;ci rz;d;w
mimo wrodzonej nieufno;ci mas
tylko po to, ;eby umiera;
pojedynczo
i zazwyczaj
w osamotnieniu.
nale;y ich podziwia;
za odwag;
za ca;y ten trud
za to, co w nich najlepsze i
najgorsze.
niez;a banda!
to z nich bije ;wiat;o!
to z nich bije rado;;!
 
 
wszystko to s;
bohaterowie
za kt;rych mo;esz dzi;kowa; losowi
i podziwia; ich z daleka
budz;c si; co rano
ze swoich zwyczajnych sn;w.
 

       Перевод(с польского) Г. Ходорковского. Польский переводчик с английского
не был указан.