Рецензия на «А я хачу зыйсц - мне надаела...» (Евгений Пешко)
Прывiтанне, Яўген. Ты, гэта - не памiрай пакуль... Добра? Вось што ўспомнiў: Калі няма чаго сказаць - маўчы, Не парушай нясмелай цішы роздум. Застанься лепей хатнім і цвярозым, Ды мову па падручніках вучы. Калі няма куды ісці - ляжы, Не пэцкай ногi ў бруду прыдарожным. Галоўны шлях прайсці паспее кожны Да самае апошняе мяжы. Калі не верыш анікому - вер У Бога, ён цябе не расчаруе. Ён маўчуноў і гультаёў даруе, Бо чалавек без веры - гэта звер. http://www.stihi.ru/2014/04/01/918 Вершы 06.05.2014 13:48 Заявить о нарушении
"Вершы"... ужо мне дасылаюць вершы... у якіх заклікаюць мяне замоўкнуць і мову вучыць па падручніках.... вось яна сапраўдная наркаманія! Ну хоць даведаўся, што вершы гэта "ён".:)
Евгений Пешко 06.05.2014 22:44 Заявить о нарушении
Перейти на страницу произведения |