Рецензия на «Гостья» (Татьяна Кисс)
Вот, это возьму, если позволите))) Рада знакомству) Пусть виртуальному Наталья Стрелкина 01.05.2017 00:53 • Заявить о нарушении
Калі раптам на вуліцы ўзнікае верш,
дакладна: наўпрост заміраеш, каб не згубіць яго, данесці да дому. Твой силуэт- ўтрымлівае строфы, плечы- захоўваюць сэнс, у вачох- прасвечваюць нанізаныя на позірк летуценныя вобразы, захінаючыя сусвет; твае рукі амаль не дыхаюць; тваё дыханне, у такт вершу, дырыжуе падвоенымі сэнсамі ўзнікаючых слоў. Транспарт баіцца закрануць жывых ў прасторы вуліц народжаных з загадкавага эфіру тваіх герояў. Словы і радкі пільна узіраюцца ў наш свет з таго нябыту або райскага саду, раскрываючы нам двайникоў апраметнай і эдэму, і часта змяняючы іх месцамі! Канструкцыі верша маршыруюць па хрыбетніку. Галіны радкоў зрастаюцца з галінамі дрэў. Нарэшце, адкрываеш ключом кватэру, і верш цябе запрашае зайсці ў дом, як доўгачаканую госцю! Наталья Стрелкина 01.08.2017 00:46 Заявить о нарушении
Перейти на страницу произведения |
