Ты прабач мне мае грахі
Я прабачу, што не твая…
Паглядзі, на каньку страхі
Раптам бусел узнік з небыцця.
Выбачай мяне, выбачай!
Я таксама табе дарую.
За ваколіцай Іван-чай
Прарастае, а я вандрую…
Асалодай мне мова матчына –
Ты пакліч, да грудзей прытулі.
Я дачка твая чуеш, Спадчына?!.
Кравацечнае сэрца гаі.
Прабачаю, што не твая.
Ты прабач мне мае грахі…