Успамiн пра маленства

Марина Влада-Верасень
              В.Бакатин - Воспоминание о детстве
              пераклад Марыны Влада-Верасень 


Васільковае  поле,
Зацянённае з краю бярозкамі,
Ты пакліч удалячынь
І як страту маленства вярнi –
Басаногае, любае, мілае,
Хоць  з гадамі патроху забытае…
Не – з табой не расcтанемся мы!

Не забуду  цябе
Ў старонцы суровай істотна:
Там  дзе  холадам дзьме,
Дзе  без літасці вецер лупцуе…
Ты сышло  ад мяне.
Я ж хачу зноў заснуць бесклапотна,
І вярнуцца к табе –
Можа мне пашанцуе:

Прыйдзешь ты да мяне
Ў каляровых снах
Матулі пяшчотным голасам,
Жытнім полем у васільках,
Дзе  валошка мілуецца з коласам.
Патанаючы паміж імі,
Я калісь назіраў,  як знікае
Серабрысты клін  жураўліны
За аблокамі, у надхмар'і.

Я на гэтай зямлі
Буду жыць і кахаць,
Бестурботнае помніць маленства,
Хоць сышло назаўжды,
Здолею  прыгадаць
Басаногага шчасця вяршэнства.


               
               

Воспоминание о детстве

Владимир Бакатин

Васильковое поле,
С краю тенью берёзок прикрытое,
Позови меня вдаль
И ушедшее детство верни.
Моё милое детство,
Что с годами немного забытое.
Босоногое детство,
С тобой не расстанемся мы!
Я тебя не забуду
Ни в суровых краях заснеженных,
Не забуду в морях,
И в бескрайней, далёкой тайге.
Ты ушло от меня
В снах цветных,
Мамы голосом нежным.
Я хочу вновь заснуть,
Чтобы ты возвратилось ко мне.
Васильковое поле,
Где я, в море цветов утопая,
Видел клин журавлей,
Уносящийся под облака...
Я на этой земле
Буду жить, и любить, вспоминая
Беззаботное детство,
Что ушло от меня навсегда.