Ян Бруштейн Грозовое
http://www.stihi.ru/2013/05/24/10254
Вольный перевод на белорусский язык с согласия автора
Навальнічнае
На забруджанай фарбай сырым берагу,
дзе дрэвы зіркасты, бы дзеўкі ў натоўпе,
дзе з водаў выходзяць і крычаць на бягу
васьміногія рыбы, склікаюць у стоўпы
Дзе трава пасівела ад гэтай бяды,
дзе жорсткія ветры, як вепры рычаць,
паўстаюць навальніцы паважна з вады,
да ікаўкі страшаць дзяцей, ваўчанят.
Чакайце, чорная хмара ўстане стаўбом,
ад Камчаткі трахне да тых еб**ней,
дзе сення ляніва сядзім за сталом,
таму што, душа ўсе слабей і бядней.
Ня чуем, як рыбы заспявалі ў палях,
дзе баршчэўніка сеці пякучыя ў крык,
мы даўно на цяжкіх і сухіх якарах
і па гэтаму кожны пагас і прывык.
Каля ракі камышы збіраюць палкі,
асака нам высокія точыць нажы,
калі ўспомніць, што некалі мелі клыкі,
дык з бойкай, магчыма, мы зможам пражыць.