Рецензия на «Секрет творчества - из Грандовской - с польского» (Нина Алексеевская)

Sekret tworczości

(Cyniczne nieco, ale cóż, tak stwierdza dochodzenie)
Wyścielam drogi przed kobietą wciąż –
chociaż za wiele ich przed błotem staje.
Na kolej panie mile tak czekają –
czy może obojętny zostać mąż?

Stworzenia boskie, znów bełkocą coś,
jak niewidome, niby beznadziejne,
ja nie potrafię zdradzic, ja szaleję,
lecz kocham kazdą, długo, wzdłuż i wskroś,

w gorących piersiach skoro tyle jest
potrzeby uczuć, udokładnić muszę,
czy Tanię, Olgę, czy Irenę kruszy
bezradność ich – niedolubionych więc.
Czy wiersz, czy prozę, nawet esej mam
napisać dla kobiety niespotkanej
(Czy ktoś potrafi pierwszy rzucić kamień?
Czy ofiaruje – lepzsy – wszystkim sam? )

Na zamówienie kochać – dziwna myśl.
Plastycznie, obrazowo paniom – trudno.
Wędrowki ich po swiecie są marudne.
A w glowie widmo złej miłości tkwi,

inaczej mówiac – ucieszenia brak.
I wtedy zgasa płeć , i usta kłamią,
a wdzięczność, po pociesze co powstanie,
poeta w twór przetworzy ładny wraz –
powstanie wiersz.
Niech zyje wieszcz!

Нина Алексеевская   14.01.2014 22:37   •   Заявить о нарушении