Рецензия на «Клен ты мой опавший перевод на армянский язык» (Генрих Бабаджанян)
ԹԽԿԻ ԴՈՒ, ԻՄ ՏԵՐԵՎԱՏ Թխկի դու, իմ տերևատ, սառացապատ թխկի, Ի՞նչ ես կանգնել դու ճկված այս ձյունաբքին: Թե՝ լսե՞լ ես, տեսել ի՞նչ, ասա ինձ ուղիղ, Կարծես քայլում ես շուրջը մոտակա գյուղի՝ Նման հարբած պահակի՝ ելած ճանապարհ, Թաղված ձյունի կույտի մեջ, ոտքդ ցրտահար: Ախ, ես ինքս այս պահին թույլ ու երերուն, Ընկերական խնջույքից չեմ հասնելու տուն: Տեսա այնտեղ ուռենի, սոճի ու սոսի, Երգ երգեցի այդ բքին ամառվա մասին: Ես ինձ թխկի թվացի՝ քեզ նման՝ ճանաչ, Սակայն ոչ թե տերևթափ, այլ՝ լրիվ կանաչ: Հիմարացած ես, ահա, լրբությամբ լեցուն, Ինչպես կնոջն՝ ուրիշի - գրկեցի կեչուն: Генрих Бабаджанян 02.12.2023 09:37 Заявить о нарушении
Перейти на страницу произведения |