Anatoly Bolutenko - написанные рецензии

Даражэнькi Анатоль, вялiкi Вам дзякуй за падрабязнае растлумачэнне!З радасьцю выкарастаю яго!

З павагай да земляка, Васiлiса

Василиса П   19.04.2006 20:43   Заявить о нарушении

Дзякую, Анатолій, за цёплыя словы. Запрашаем да сябе!

З павагай да земляка, Алег

Сообщество Друзей Беларуси   24.03.2006 12:51   Заявить о нарушении

Присоединяйтесь к нам:
http://www.stihi.ru/2006/01/19-2302
http://www.stihi.ru/2006/01/10-1370

Экологиня   06.02.2006 13:27   Заявить о нарушении

Льву Шевякову.
Уважаемый Лев! Для того, чтобы объявить(по Вашему предложению) конкурс поэтов Албании, надо хотя бы знать их.Это раз. Если Вы действительно албанский поэт, то я с интересом зайду к Вам в гости, но почему люди связанные любовью к Белоруссии должны объявлять конкурс поэтов Албании - не понимаю.Это два. А в третьих, я - москвич, русский, живу в Чехии, но с уважением и почтением отношусь( а это для Елены) не только к России, Чили и Белоруси, но и ко всем другим странам, где живут нормальные и добрые люди(хотя бы один человек на всю страну). Я думпю их больше ,чем один человек. В прошлом я - антисоветчик. Но считаю, что лучшего Человека, чем советский нет и уже не будет. Хотя на референдуме"Быть или не быть СССР" я голосовал - не быть. Сожалею!!! Большое видится на расстояньи.(не я, Сергей Есенин) Ко всем с уважением. Валерий Моисеев.

Валерий Валентинов-Моисеев   08.02.2006 10:39   Заявить о нарушении

За мір

У мінах ралля,
Фашыст за гарою.
Ты не бойся замля,
Ты не адна, я з табою.

Чую стрэлы здалля,
Крык жанчыны да вою.
Ты не бойся, зямля,
Ты не адна, я з табою.

Бачу сотні сялян
З Радзіму гарою.
Ты не бойся, зямля,
Ты не адна, мы з табою.

Будзем біцца ўсяляк,
Бо нялёгкая будзе дарога.
Ты не бойся, зямля,
Ты не адна, нас многа.
(1998)

Роднай школе прысвячаю

Прысвячаецца да 30-годдзя СШ №3 горада Вілейкі
1996

Ты мая школа, та родная школа,
Люблю я цябе, як свой дом.
Няма больш такіх ні ў адным наваколлі,
І кожнага ранку сюды мы ідзём.

У школе маёй нараджаецца талент
І песціцца тут, з кожным годам расце.
Тут сціпласць і годнасць – усё адкрываем,
Да ведаў імкнёмся ўсе.

Прымі, мая школа, ад нас віншаванні,
Гаду беларускага гонару гарт.
Хай ў сценах тваіх ад зары да змяркання
Гучыць звонкі смех ды настаўніка жарт.
(1996)

Беларусь

Беларусь ты мая радзімая,
На ўсёй зямлі ты адзіная,
Мы шануем цябе, дарагую,
І не будзем шукаць другую.

Ды i мову сваю беларускую
Не заменім ніколі на рускую,
Бо я песню яе святую
Сваім сэрцам юначым чую.

Хай ляціць мая песня высока,
І хай чуюць яе далёка.
Беларусь ты мая любімая,
На тваёй зямлі я шчаслівая.
(1995)

Прабач

Прабач, калі ласка, за здраду,
За тое, што гора ўчыніла,
Што біла знянацку і ззаду
І часам цябе не любіла.

Мне сэрца сціскае да болю
Тваё мілагучнае слова.
Прабач за зламаную долю.
Прабач, мая родная мова.

Па-беларуску

Мая беларуская мова
Не множыць мой рэйтынг.
Тваё слова.
І мой waiting.

Сваё беларускае рэгі
У струнах гітары
Ты дорыш снегу.
А мне – мары.

Няхай гэта поўнае глупства,
Ды чую прадвесне –
Наступствы
Тваёй песні.

Я кола пачуццяў звужаю,
Але ў ім не вузка.
Кахаю.
Па-беларуску.

(23.12.2004)

Людзi

Прысвячаецца Беларусі

Дарога, забытая богам і людам.
Яе пракладалі нідзе і усюды.
Яна – наша воля і наша пракляцце,
Вядзьмарка, вар’ятка і родная маці.

Па той брукаванцы ўжо колькі стагоддзяў
Стары грузавік, мо, з Хрыстовых народзін
Хістаецца ў бокі і ледзьве трывае,
Пакуты маўкліва і горда прымае.

Не бачыш нічога, сляпы чалавеча:
На вузкай дарозе, забытай навечна,
Дрыжыць грузавік, бы у пыле-палудзе,
З паўсцёртым на дошчачцы надпісам “Людзі”.

(6.01.2005)

Словам

Вагаемся мы без вагаў
Між чэрствым і чымсьці новым.
Ў дзяцінстве нас білі дзягай –
Цяпер забіваюць словам.

Мы можам, пакуль мы варты.
Мы прагнем, пакуль жывыя.
Смяёмся, пачуўшы жарты.
І плачам, а можа, выем.

Нам рана спыняюць сэрцы.
Ў нас рана знішчаюць слёзы
Нам рана ўнушаюць: “Верце!”,
Бы толькі б было не позна.

Нас многа. Мы проста людзі.
Нас мераць адною мерай.
Ды хтосьці нязломным будзе
І скажа: “А я не веру!”

(26.03.2005)

Анатолю Сысу

На сэрцы і целе – раны.
Ахапак гваздзікаў нясу:
Пятнаццаць – дзядам-ветэранам,
І два – Анатолю Сысу.

А лівень спыняцца не стане.
Аскепкі сцякаюць з труны.
На белых пакетах смятаны:
”Нам шэсцьдзесят год ад вайны”.

Нам шэсцьдзесят год разам з мамай.
І сорак – нам разам з сястрой.
Вясной паміраць – надта рана.
У час - перамога вясной.

(9.05.2005)

Жэка   04.12.2005 16:59   Заявить о нарушении

Спасибо. Принимается.

Экологиня   05.12.2005 10:07   Заявить о нарушении

Добры дзень, Анатоль!

Вельмi рада Вас бачыць. Зноў з вялiкiм задавальненнем чытаю Вашы вершы. З нецярпеннем чакаю новага.

PS. Верш гэты цудоўны, хця з такой фiласофiяй можна паспрачацца. I яшчэ. Папраўце “лей“ на “лi“. :)

З павагай Жэня

Жэка   10.11.2003 16:34   Заявить о нарушении

БЕЗ БОГА

Калі ёсць тэма і нагода,
Ды цісне цяжкіх думак груз,
Хоць паспрачацца і не шкода,
Адказ Савецкі даў Саюз.

Адмовіліся спрэс ад Бога,
І на зямлі стваралі рай,
Ды ў пекла крочыла дарога,
Аб камунізме ўспамінай.

Спрачацца можна, але хада гісторыі пацвердзіла,
што нават магутны ідэалагічны апарат Савецкага
Саюза не здолеў напоўніць душы людзей лухтой.
Ніхто не выйшаў на абарону бязбожнага монстра,
і ён кануў у Лету. Красамоўны прыклад!
Вучэнне У.І.Леніна было “вечна жывое, таму што
правільнае”. Дзе зараз гэта вучэнне і хто чытае
вечныя творы Ілліча, якія пад страхам гулагу
трымалісь 70 гадоў? Усё гэта – на сметніку гісторыі.
А вечную кнігу – Біблію чытае ўвесь свет ужо
2000 гадоў, прызнае і будзе чытаць заўжды.
Вельмі раю і Вам пачаць чытаць вялікую кнігу
жыцця.
Дзякую за выпраўленне памылкі.

З найлепшымі пажаданнямі, Анатолій

Anatoly Bolutenko   12.11.2003 08:36   Заявить о нарушении

Дзякуй, Анатоль. Прыемна менавіта ад Вас атрымаць такую рэцэнзію.

З павагай Жэня

Жэка   21.06.2003 19:40   Заявить о нарушении

Дуже дякую, Пане Анатолію. Ваші рецензія як завше надихають.
Бажаб Вам натхненної творчості.
Щиро Ваш,

Валео Лученко   03.06.2003 09:40   Заявить о нарушении

Щиро дякую.

Валео Лученко   05.06.2003 12:59   Заявить о нарушении