Рецензия на «Юлиан Тувим. Напоминание» (Надежда Далецкая)
оригинал JULIAN TUWIM PRZYPOMNIENIE Miałem słoneczny gościniec I biały, cudny dom... Smutno jest sercu mojemu, Smutno jest moim snom... I było okno w tym domu Za dawnych, dobrych lat, Patrzałem sobie, patrzałem W daleki, cichy świat... Może tam byłem dzień jeden, A może cały wiek... Wiem tylko, że kiedyś rano Bieluchny opadł śnieg. I śnieżnie, biało, dziecinnie W słoncu się śmiał moj dom! Smutno jest sercu mojemu I dawnym, białym snom... Надежда Далецкая 12.10.2011 12:47 • Заявить о нарушении
Перейти на страницу произведения |
